Kalewski Feliks Józef (1905–1939), nauczyciel, działacz Polonii gdańskiej. Pochodził z rodziny o tradycjach pedagogicznych: dziadek i ojciec Feliks oraz liczni inni członkowie rodziny byli nauczycielami. Ur. 18 III w Kunowie w pow. śremskim, uczęszczał K. do gimnazjum w Śremie i Jarocinie, gdzie uzyskał świadectwo maturalne. Pragnął poświęcić się również zawodowi nauczycielskiemu. Jednak warunki materialne i rodzinne zmusiły go do rozpoczęcia studiów wyższych w zakresie ekonomicznym w nowo wówczas powstałej Wyższej Szkole Handlowej w Poznaniu. Po odbyciu wymaganej praktyki zawodowej w poznańskim oddziale Pocztowej Kasy Oszczędności (PKO), a jeszcze przed ukończeniem studiów (dyplom absolwenta uzyskał w 1932) przeszedł do zawodu nauczycielskiego, ucząc kolejno w kilku szkołach zawodowych w Poznaniu oraz w l. 1931–4 w Miejskiej Szkole Handlowej w Poznaniu. Z końcem 1934 r. otrzymał propozycję objęcia stanowiska nauczyciela w Polskiej Szkole Handlowej i w Polskiej Wyższej Szkole Handlowej Macierzy Szkolnej w Wolnym Mieście Gdańsku.
Do Gdańska przybył 5 XII 1934 r. Niezależnie od pracy zawodowej nauczycielskiej rozpoczął natychmiast bardzo żywą działalność wśród gdańskiej Polonii. Szczególnie intensywnym odcinkiem jego pracy była opieka nad życiem organizacyjnym i pozaszkolnym młodzieży polskich szkół handlowych w Gdańsku. Był prezesem Koła Przyjaciół Harcerstwa przy polskich szkołach handlowych w Gdańsku, opiekunem samopomocy szkolnej uczniów tychże szkół, założycielem i opiekunem Szkolnej Kasy Oszczędności, założycielem Kółka Germanistycznego młodzieży. Ponadto należał do szeregu polskich organizacji i stowarzyszeń w Gdańsku, brał udział w akcji odczytowej Związku Polaków w Wolnym Mieście Gdańsku. Wraz z nauczycielem gdańskim, Janem Madeyem, opracował podręcznik szkolny do nauki księgowości (Księgowość – teoria i tematy, cz. 1, 3) dla polskich szkół handlowych w Gdańsku, którego część pierwsza i trzecia ukazały się drukiem w Gdańsku w r. 1938, część druga pozostała w rękopisie.
Z końcem sierpnia 1939 r., wracając do pracy nauczycielskiej, nie został już wpuszczony na teren Wolnego Miasta Gdańska. Pozostawszy w Gdyni zgłosił się ochotniczo do tamtejszej Straży Obywatelskiej. Aresztowany w kilka dni po zajęciu Gdyni przez wojska niemieckie, został umieszczony jako zakładnik w budynku Sądu Grodzkiego w Gdyni, skąd przewieziono go do więzienia w Gdańsku. Wywieziony, prawdopodobnie 10 XI 1939 r. przez Gdynię w kierunku Wejherowa, został rozstrzelany 11 XI t. r. w lasach koło Piaśnicy. Rodzina otrzymała w czerwcu 1940 r. ustne zawiadomienie, że K. zginął «w zamęcie spowodowanym wojną». Ożeniony z Heleną Waligórską (18 V 1935), pozostawił córkę Lidię Danutę, która wyszła za mąż za inżyniera budowy okrętów, Jerzego Kamionkę.
Fot. w B. Gdań. PAN; – Olszewicz, Lista strat kultury pol., (błędna data śmierci 14 VI 1940); – B. Gdań. PAN: Materiały biograficzne; – Informacje Heleny Kalewskiej.
Marian Pelczar